عید سعید غدیر عید ولایت علوی بر علوی مداران عالم امکان مبارک باد
امامت، تداوم رسالت
خداى سبحان امامت را ادامه رسالت وهمتاى آن مىداند. از این رو در حادثه جهانى غدیر خم به
پیامبر اکــرم صلّىاللَّهعلیهوآله، فرمود: اگر نصب على بن ابى طالب على، علیهالسلام، رابه دست
خود انجام ندهى و ولایت را تببین نکنى اصلا به رسالت الهى عمل نکردهاى؛ یعنى رسالت منهاى
امامت معادل رسالت منهـــــاى رسالت است؛ زیرا آنچه اساس رسالت را حفظ مىکند همان امامت
است.
بهترین معرّف براى عظمت روز غدیر و حادثه جهانى این روز، قرآن و عترت است.
چه حـادثهاى در روزهجدهم ماه ذى حجه در سرزمین غدیر رخ داد که این روز را براى ابد عید
کرد؟ خداى سبحان در سوره مائده به رسول اکرم، صلّىاللَّهعلیهوآله، مىفرماید:
یا أیّها الرسول بلّغ ما أفنزل الیک من ربّک و إن لم تفعل فما بلّغت رسالته و اللّه یعصمک من النّاس.
گرچه پیامبر داراى مقام نبوت نیز هست، لیکن دراین پیام آسمانى رسالت او مطرح است.ازاین رو
با خطاب »یا أیّها النبى« آغاز نشد. گزینش عنوان »رسالت« از یک سو، مجهول آوردن فعل
»أفنزل« که نشانه اهمیت
مطلب است از سوى دیگر ونیز انتخاب عنوان »ربّک« که نشانه آن است که تـــو عبد آن ربّى و
او مولاى تواست و تو باید از او اطاعت کنى، از سوى سوم، نشانه اهمیت آن مطلب است.
دو عنوان رسالت وربوبیت که دراین آیه آمده نشانه آن است که از منظر قرآن کریم در غدیرخم
که عید بزرگ ولایت است، نعمتهاى معنوى الهى به برترین حد و بالاترین نصاب خود رسید و
چون نعمتى برترازولایت على و اولاد على، علیهالسلام، نیست، عید غدیر برترین اعیاد امت اسلامى
است.رسالت پیامبر و ربوبیت خدا هر دو در آفرینش رویداد جهانى غدیر خم نقش دارد، یعنى خدایى
که پروردگاربشراست، باید آنها را بپروراند و پرورش بشر بدون شریعت و مجرى شریعت میسور
نیست و تو رساننده این پیامى از این جهت که رسولى و با مردم رابطه دارى در اینجا موظفى، نه از
آن جهت که نبى هستى.
آیت الله جوادی آملی
حکایت
حضرت علی علیه السلام از اسب پیاده شدند و افسار را به یک نفر سپردند
تا وارد مسجد شوند آن شخص دهنه و افسار را بیرون آورد و فرار نمود!
امام علی از مسجد بیرون آمدند در حالی که در دست خود دو درهم گــــــرفته
بودند تا در مقابل نگهداری اسب به آن شخص بدهند ، ولی دیدند مرکب بدون
لجام ایستاده است ! به دستور آن حضرت ، خواستند از بازار لجام بخــرند که
همان لجام در دست یک نفر دیده شد و معلوم گردید که ســـارق ، آن را به دو
درهم فروخته و رفته است.
چون این مطلب را به آن حضرت گزارش دادند.فرمود : جـــــز ایـــن نیست که
بنده ای به واسطه ی ترک صبر ، روزی حلال خود را بر خود حـــرام می کند ،
در حالی که بیش از آنچه مقدورش بوده ، به دست نیاورده است!
شرح نهج البلاغه - ابن ابی الحدید - جلد 3 و 4 - ص 160
