از كساني مباش كه بدون عمل راستين به آينده اميدوارند؛در دنيا چون زاهدان سخن ميگويند اما در عمل همانند دنيا پرستانند؛ اگر نعمت به او رسد سيري نپذيرد ودر محرومييت قناعت ندارد از آنچه بدان رسيده شكر گزار نيست.
ديگران را پرهيز ميدهد اما خود پروا ندارد.
نيكوكاران را دوست دارد اما رفتارشان را ندارد.
گناهكاران را دشمن دارد اما خود يكي از گنهكاران است.
اگر بيمار شود پشيمان و در تندرستي سرگرم خوشگزراني است.
در سلامت مغرور و در گرفتاري ناميد؛
